Zulilah Merry (1984) is documentairemaker. Zij is opgegroeid in Westervoort, bij Arnhem en zat op de middelbare school in Arnhem. Zij woont sinds 8 jaar in Amerika in de staat Maine en heeft daar een documentaire gemaakt over de kraamtijd van een net bevallen moeder. Deze documentaire wordt op 8 maart op Internationale Vrouwendag vertoond in Cinema Amstelveen en op zondag 26 maart in Filmhuis Zevenaar.
Door Gabrielle Zeevenhooven
Merry: “Na mijn studie communicatie kreeg ik een baan bij TNT en later PostNL. Ik werkte daar op de communicatieafdeling. Er werden regelmatig videos geproduceerd binnen het bedrijf. Zo kwam ik in aanraking met de wereld van de film. En algauw wist ik het. Ik wilde documentairemaker worden. Maar ik had totaal geen opleiding in de filmbusiness. Een vriend raadde mij aan om een zomercursus te gaan doen bij MaineMedia Workshops; een film en fotografie school in Maine in de VS. Daar heb ik mijn echtgenoot en vader van mijn twee kinderen ontmoet.”
Van Amsterdam naar Maine USA
Na de zomer in Maine woonde ik met mijn vriend in Amsterdam, maar voor hem trok zijn thuisland te erg. Hij wilde graag terug naar Maine. In een opwelling kochten we een oud motel aan route 1, de toeristische route die langs de oostkust van de VS loopt. Zo verhuisden we van een klein appartement in het centrum van Amsterdam naar een motel in het dunbevolkte Maine. Mijn twee kinderen zijn in het motel geboren. Na de geboorte van mijn eerste kind in 2018 was ik verbijsterd over de veranderingen in mijn leven en de hormonale opschudding die ik ervaarde. Ik had van alles gelezen over de zwangerschap en de bevalling. Ik had allerlei verantwoorde babyspullen in huis gehaald maar de realiteit van wat er met jou als persoon gebeurt als er een baby in je leven komt, daar had ik nooit iets over gehoord. Ik werd overvallen door de harde realiteit van de postnatale periode.
In een gesprek met mijn vroedvrouw kwam ik met het idee dat ik heel graag een documentaire zou willen maken over de postnatale ervaring. Zij kende toevallig een vriendin die op het punt stond te bevallen van haar eerste kind. Ik heb een afspraak gemaakt met die vriendin en toen ik haar vroeg of ze gefilmd wilde worden zei ze meteen “Ja dit is belangrijk, ik doe mee”. Dit zou mijn eerste echte documentaire worden, “No One Told Me”.
In eigen beheer gefilmd
De documentaire is een observerende weergave van de eerste 10 weken in het leven van een jonge moeder. De film is geheel in eigen beheer gemaakt, ook de opnames zijn door de filmmaker zelf gemaakt. Zulilah heeft ervoor gekozen om alleen de gebeurtenissen te filmen zonder commentaar van experts of interviews met de moeder. Zo reis je als kijker mee met de ervaringen van de moeder als een “vlieg op de muur”. Dat levert beelden op die je in het dagelijkse leven maar zelden of zelfs nooit tegen komt. Merry: “ik vind het belangrijk, dat de ervaring van de hoofdpersonen zo puur mogelijk verbeeld wordt. Wat mensen meemaken in een unieke periode als de kraamtijd is al bijzonder genoeg zonder dat het opgeknipt en verfraaid hoeft te worden”.
Tranen na de bevalling
Merry: “Ik wilde juist ook de andere kant van de ervaring laten zien. Niet het beeld van de gelukkige moeder die je tegenkomt als je een uurtje op kraamvisite bent, maar ook de vrouw die ’s nachts borstvoeding geeft, die pijnlijke borsten heeft en tepelkloven. Ik wilde de vrouw laten zien die twijfels heeft over haar moederschap, de vrouw die haar nieuwe baby probeert te begrijpen in wat die nodig heeft, terwijl ze ook haar eigen lichaam moet helen van de zwangerschap en de bevalling. De meeste vrouwen zijn veel alleen als ze net bevallen zijn. Maatschappelijk bestaat er het beeld van de dolgelukkige jonge moeder en als je dan merkt dat je als vrouw je vroegere leven mist, dat je veel moet huilen en dat je niet altijd zo blij bent met je nieuwe rol als moeder, kun je denken dat er iets mis is met jou als persoon. Met mijn film wil ik vertellen dat die gevoelens heel gewoon zijn en dat ze voor de meeste nieuwe moeders bij de kraamtijd horen.
Aandacht en erkenning van de buitenwereld
Naast het weergeven van de ervaring van de nieuwe ouders heeft Merry nog een tweede boodschap met haar film. Zij vraagt aandacht voor de behoefte aan zorg die een jonge moeder nodig heeft. Zorg in de vorm van een warme maaltijd die voor de deur gezet wordt, een schoon bed, de was gedaan, de hond uitgelaten, een rustig moment terwijl een vriendin de baby wiegt, een luisterend oor als de tranen hoog zitten en de onzekerheid toeslaat. Merry: “Zorgen voor de nieuwe moeders in onze omgeving is een kans om onze relatie met elkaar te verdiepen. Die zorg kan komen van familie, vrienden, buren of collega’s; er zijn zorgtaken die passen bij verschillende soorten relaties. Voor de nieuwe moeder maken deze momenten van steun en aandacht vaak een wereld van verschil.
Merry vraagt zich af of we in onze snelle carrière gerichte maatschappij, de nieuwe moeder genoeg tijd gunnen om stil te staan bij de enorme verandering die in haar leven plaatsvind als ze een kind krijgt. Merry: “Tijdens de panel gesprekken na de filmvertoning hoor ik van veel moeders dat ze op hun tandvlees de kraamtijd doorkomen – het is echt overleven – en dan weer aan het werk gaan. Er is vaak weinig ruimte om de veranderingen echt te ervaren en de gevoelens die daarbij komen kijken echt te doorvoelen. – Als ze ‘No One Told Me” zien, komen de herinneringen en gevoelens uit de kraamtijd terug en is er tijd om stil te staan bij hun eigen ervaringen”.
Bijzondere weergave van een uniek moment
De documentaire is 4 jaar geleden gefilmd. In die jaren heeft Merry in eigen beheer aan de film gewerkt. Zij heeft twee beurzen gekregen in Corona-tijd, waarmee ze editors heeft kunnen inhuren en de onderliggende muziek heeft laten componeren. Het resultaat is een zeer professionele documentaire die op een aangrijpende manier gefilmd is. Mede door de zeer natuurlijke en ontroerende nieuwe ouders die zich in al hun kwetsbaarheid en ontreddering laten zien is dit een bijzondere weergave geworden van een alledaagse en tegelijkertijd unieke gebeurtenis in het leven van een mens. Moeder en ouders worden.
Voor meer informatie zie website: www.noonetoldmedocumentary.com
Kaartjes voor de filmvertoning van ‘No One Told Me’ in Amstelveen op 8 maart.
Kaartjes voor de filmvertoning van ‘No One Told Me’ in Zevenaar op 26 maart.
https://www.noonetoldmedocumentary.com/events-1/no-one-told-me-in-zevenaar-26-maart-2023-1
