Regelmatig roept burgemeester Ahmed Marcouch dat er iets grondig mis is in één van de aandachtswijken van Arnhem. Eerst na de vreselijke brand in de hal van een flat in Immerloo, nieuwjaarsnacht 2020, daarna over de leefbaarheid op de Geitenkamp naar aanleiding van een artikel over het aantal kinderen dat in armoede opgroeit. De burgemeester vraagt aandacht voor deze zaken, maar in de praktijk van de organisatie kan hij er niet veel aan doen.
Door Chris Zeevenhooven
Een burgemeester is in Nederland een benoemde functie met een beperkte portefeuille. De burgemeester vraagt aandacht voor het probleem van Arnhem, een stad met twee kanten, een stad in Noord en in Zuid, maar ook een arme stad en een welgestelde stad. Maar de burgemeester heeft het ambtelijk apparaat en werkwijzen nodig om zijn agenderen om te zetten in gedragen acties.
Het college van B&W heeft al een handtekening gezet
Er is inmiddels met steun van Rijk en provincie een programma van 14 miljoen gestart om wijken in Arnhem Oost aandacht te geven, maar er is een eenvoudiger manier waarop u, burgemeester, invloed kan uitoefenen. Leef de handtekening na, die het college van B&W heeft gezet onder de spelregels Arnhemse Wijkaanpak en spreek de ambtelijke organisatie aan dat ook te doen. Indertijd zijn die spelregels, ondanks de handtekening eenzijdig aan de kant geschoven en is er een organisatie gemaakt waarin de ambtenaren de baas zijn in de wijk; de bekende Arnhemse wijkaanpak werd Van Wijken Weten. Veel ambtenaren, gingen in de wijken werken en kregen samen een budget van 100 miljoen euro te verdelen. Een flink bedrag dat de gemeenteraad aan hen toevertrouwde en enige verantwoording van uitgaven is er niet. Of het geld nu gaat naar de exploitatie van kunstencluster Rozet of de wadi’s in Schaarsbergen daar maalt niemand om ook al was het geld misschien wel voor de Geitenkamp of Immerloo bestemd.
Vergeten spelregels voor de Arnhemse Wijkaanpak
Maar het ergste blijft dat het college van B&W en de ambtelijke organisatie de spelregels voor de Arnhemse wijkaanpak waarin de positie van de wijkplatforms is vastgelegd niet naleven. De wijkplatforms, de officiële bewonersoverleggen, zijn aangesteld volgens artikel 84 van de Gemeentewet en functioneerden al meer dan 20 jaar in Arnhem. De laatste jaren zijn het vergeten inspraakorganen in de wijk aan het worden, het college vraagt ze al jaren niet meer om advies. Ze mogen bij elkaar komen als ze dat willen. “Het is niet verboden”, zei een wethouder.
Toch zijn de wijkplatforms in veel wijken actief gebleven, bespreken de ontwikkelingen in de wijk en verdelen het wijkbudget conform hun bevoegdheden. Maar ze geven geen adviezen meer aan het college omdat het niet gevraagd wordt en omdat de wijkambtenaren dat niet nodig vinden. Opbouwwerkers ondersteunen, conform de spelregels, de wijkplatforms, maar die opbouwwerkers worden nu aangesteld door de wijkambtenaren van het zelfde werkgebied. Met andere woorden: eventuele kritiek van een opbouwwerker op zaken die spelen in het werkgebied zijn daarmee in de kiem gesmoord, ‘wiens brood men eet wiens woord men spreekt’.
Belang van wijkplatforms
Door het langzaam maar zeker weg bezuinigen van de opbouwwerkers moeten de bewoners hun wijkplatform zelf gaan regelen. Eigenlijk is het een wonder dat nog zo veel wijkplatforms actief zijn. Dus burgemeester en college als u echt wat wilt doen aan het verbeteren van de leefbaarheid in de Arnhemse (aandachts) wijken dan adviseer ik u, ongevraagd, om de spelregels Arnhemse wijkaanpak ter hand te nemen en als college de rol op te pakken waar u voor getekend hebt. Neem het instituut van de wijkplatforms weer serieus, organiseer opbouwwerk om ze te ondersteunen en uit te voeren en vraag aan de wijkplatforms in de wijken wat er moet gebeuren om de leefbaarheid te verbeteren.
—
