Tien jaar geleden is het alweer dat café-restaurant Caspar zich vestigde aan het Elly Lamakerplantsoen, voorheen het Putplein in Arnhem. De huiskamer van Klarendal wordt gerund door Wolter de Bes, inmiddels een bekend gezicht in de wijk. Aan het begin van zijn Klarendalse avontuur bevond de buurt zich middenin de transformatie van probleemwijk tot place to be. Wolter heeft de bloei van de buurt van dichtbij meegemaakt – als sociaal betrokken ondernemer, voormalig bewoner en oud-lid van het Bewonersoverleg. Bovendien is Wolter sinds kort eigenaar van delicatessenwinkel Zuijders aan de Klarendalseweg, in het hart van de wijk. Hoogste tijd voor de vraag: Wolter, hoe gaat het ondertussen met Klarendal?
door Hilde Wijnen
“Toen ik hier in 2012 kwam was de grootste uitdaging om ondernemers en bewoners, en dan vooral de oorspronkelijke Klarendallers, bij elkaar te brengen. Veel belangen waren hetzelfde, maar de vertaling ervan kostte soms enige moeite. De Klarendallers wilden ook winkels, net zoals de gemeente, maar geen mode. Zij wilden een bakker, een slager en een bloemist. Maar ja, wat heb je daaraan als je zelf boodschappen doet bij de Aldi? Sommige bewoners aan het pleintje vonden het ook helemaal niks dat Caspar kwam. Inmiddels zijn ze allemaal om. Voorheen was het Putplein een dumpplaats. Koelkasten, matrassen, vuilniszakken, er lag van alles. Bewoners zien ook wel dat het nu beter is. De kloof tussen oude en nieuwe Klarendallers – of echte en neppe, hoe je het ook wil noemen – is kleiner geworden.”
Crisis
“Ik was niet een van de pioniers. Ik stapte op een relatief veilig moment in. Toen ik begon, stond het hele Modekwartier al overeind. Klarendal was een Vogelaarwijk. Er was geld zat. Sinds de coronacrisis is de buurt wel iets achteruitgegaan. Afval op straat, kinderen die niet naar school gingen. Wat er allemaal op dit pleintje gebeurde, je wil het niet weten. Natuurlijk heb je zulke dingen overal, alleen lijkt het in Klarendal soms heftiger te gebeuren.”
Armoede in de wijk
“Er komen gekke tijden aan. De gasprijzen, inflatie. Kijk, het ziet er mooi uit hier, maar als je de hoek omgaat, staat het er ineens heel anders voor. Er is veel armoede in de wijk, veel leed achter de deur. Klarendallers klagen soms over ‘die yuppen in de wijk’, maar die zijn er eigenlijk bijna niet. De huizen zijn te klein, gezinnen met kinderen trekken allemaal de wijk uit. Wat er wel woont zijn studenten, starters, kunstenaars, authentieke Klarendallers en een grote internationale gemeenschap.”
Goud waard
“Als het begrip tussen bewoners blijft groeien, is het goed. De synergie tussen groepen kan een kracht zijn. Sinds ik Zuijders heb, krijg ik weer veel mee van wat er speelt in de buurt. De winkel zit recht tegenover De Wasplaats. Je kunt nog geen scheet laten of je krijgt er commentaar op. Klarendallers zorgen voor elkaar. Zo’n weggeefkastje als bij De Wasplaats staat, waar mensen eten in kunnen zetten, is goud waard. Ik hoop dat Klarendallers de dreigende economische crisis op z’n Klarendals oplossen: dat ze omkijken naar elkaar.”
De ziel van Klarendal
“Dat die Vogelaargelden op zijn, zie je. Het is nog niet op het niveau van de kraakpandentijd, maar er ligt dus wel weer afval op straat en Klarendal heeft een groot parkeerprobleem. Ook denk ik dat de ondernemersvereniging best wat slagkracht kan gebruiken, misschien iemand van buitenaf die een frisse blik op de Klarendalseweg werpt. Maar de ziel van Klarendal, die moet wel blijven!”
“Klarendal heeft veel dingen die de wijk uniek maken. Hotspots zoals De Leuke Linde, iconen – oud en nieuw – zoals Molen De Kroon, Goed Proeven en het maatjesproject. En De Nacht van de Mode is inmiddels een festival geworden waar ook echte Klarendallers aan meedoen. Wat er ook bij hoort: auto’s met de radio keihard aan, de oude mannetjes tegenover de Albert Heijn en de koffiedrinkers op de stoep bij Sugar Hill. Er is hier best een community. Veel Klarendallers zijn giga trots op hun wijk. Er moet wel iets heel bijzonders voorbijkomen, wil ik uit deze buurt weggaan.”
